„Nie masz ani jednego przyjaciela wśród zwierząt. I ty to nazywasz życiem?”
Elias Canetti, „Tajemne serce zegara”, s. 144.
„Człowiek: zwierzę, które pamięta, co zamordowało”.
Elias Canetti, „Prowincja ludzka”, s. 243.
„Słowo ‘zwierzę’ – cała nieudolność człowieka w tym jednym wyrazie”.
Elias Canetti, „Tajemne serce zegara”, s. 58.
„Wina jako karma – niewypowiedziana pycha człowieka: w zwierzętach, w których przebywają ma zostać ukarana podłość jego duszy.”
Elias Canetti, „Prowincja ludzka”, s. 299.
Przy udziale Milusia:
Skoro uważasz, że człowiek to Homo ludens; popatrz na kota Milusia, żyjącego zabawą.
Miluś oznajmił w wigilijny wieczór: „od tej chwili będę zachowywał się i postępował jak człowiek”. W gardle utkwiło mi NIEEEE.