SPOŁECZEŃSTWO
2
„Ludzie przemówią prawdziwie,
kiedy każde słowo
będzie miało własnego mistrza
i opieka nad jednym słowem
zajmie mu całe życie.
I nie będzie więcej słów
niż ich opiekunów.
Wtedy każdy z nas
- mistrz osobistego słowa –
Będzie pytał o wszystkie inne
I odwiedzał ludzi,
Którzy w swoim słowie mieszkają.”
Dzięki córce Sarze, która podarowała mi ulubiony tomik poezji, dotąd nieznanego mi, (jak prawie wszyscy współcześni poeci), znakomitego poety Piotra Matywieckiego, mogłem zachwycić się jego wierszami, oryginalnymi myślami poety i filozofa.
Wiersz „Społeczeństwo” jest o komunikacji między ludźmi, bezładnej, nieprawdziwej i o tym, w drugiej zacytowanej powyżej części, jak to naprawić. Tę drugą część pięknego wiersza można chyba potraktować jak integralną całość.
Rozmyślam o tym, jak rozeznać moje prawdziwe słowo, jak się nim z nim pogodzić i jak w nim zamieszkać.
Przecież ono jest mną. Jeśli uda mi się dosłowne satori, rozgoszczę się w moim prawdziwym słowie, do którego zaproszę innych.
Piotr Matywiecki, „Do Czasu”, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2018, s.66.