Mówi Hsu Yu:
„ – Odchodzę od króla Yao. Jest on tak opętany ideałami dobroci i łagodności, że obawiam się, by nie doprowadziło to do jakiegoś nieszczęścia. Takie historie zabawne czy nie, kończą się zawsze podobnie: ludzie pożerają jedni drugich żywcem. …
Gdy sprawiedliwość i dobroć stają się hasłem dnia, tylko nieliczni naprawdę troszczą się o innych. Pozostali widzą w tych ideałach coś, z czego można czerpać korzyści. I czerpią. Dla nich ideały to sidła na ptaki. W ten sposób sprawiedliwość i dobroć łączą się z fałszem i obłudą. Wtedy wszyscy zaczynają wątpić. A to jest początek nieszczęścia.”
…
„…trzeba widzieć rzeczy, jakimi są. ..”
Taki jest człowiek prawdziwy:
„Człowiek prawdziwy widzi to, co widzi oko i niczego więcej od siebie nie dodaje. Słyszy, co słyszy ucho i nie odbiera żadnych nadprzyrodzonych głosów. Ujmuje rozumem rzeczy tak jak się pojawiają i nie zaprząta sobie głowy ukrytymi znaczeniami i tajemnicami. Dzięki temu idzie prostą ścieżką. Potrafi jednak zmienić kierunek, ilekroć wymagają tego okoliczności”.
Chuang Tzu, III/II wiek p.n.e.
Chuang Tzu, „Ucieczka od dobrotliwości”, w: Thomas Merton,”Droga Chuang Tzu”, przekład Mieczysław Godyń, Wydawnictwo WAM, Kraków 2005, s.155 – 157.